Curacau zon en parasieten

Na een korte nachtrust was het dan eindelijk zo ver: om 2 uur ‘s nachts begint onze trip naar Curaçao! Benieuwd naar alle verhalen over dit bounty-eiland midden in de Caribbean en in het zien van Imara (vriendin uit Delft) stappen we om half 11 ’s ochtends de dampende warmte van het eiland in na een vertraagde reis met een tussenstop in Trinidad. We merken al meteen dat het hier veel droger is dan in Suriname.

Eenmaal in de bus naar ons appartement Casa Caracasbaai komen we erachter dat Papiamento een mix is van Nederlands, Engels, Portugees en Spaans, lekker gecompliceerd maar gelukkig word er door de meeste mensen ook Nederlands gesproken. Natuurlijk verdwalen wij meteen en stoppen uiteindelijk bij een barretje om de weg te vragen en een hapje te eten. Al snel komen we achter de vriendelijkheid van de Antilliaan als er actief, zelfs met een autorit wordt gezocht naar ons vakantieadres!

Daar aangekomen natuurlijk meteen de kamer met eigen badkamer geclaimd:) Ons complex is een soort studentenhuis voor stagiaires waar ons meteen wordt aangeraden om een auto te huren vanwege de grote afstanden. Alle auto’s zijn verhuurd maar Henry de verhuurder heeft zijn tweede auto nog wel: voorportier aan de passagierskant kan niet open, het slot werkt apart, af en toe valt de stuurbekrachtiging uit en de motor slaat lekker vaak af, helemaal prima voor 2,70eu p.p. per dag!

Na een aantal siësta uurtjes worden de eerste stappen in de supermarkt gezet waar we allemaal een beetje rusteloos om ons heen staan te staren…het komt in de buurt van een Europese supermarkt, KEUS in producten en avondeten, dat zijn we al ontwend in Moengo! Een lekker zelf gekookte maaltijd in onze maag wordt het tijd om het avondleven in Curaçao te verkennen, met een stadsplattegrond van Willemstad in de hand belandden wij bij een gratis parkeerplaats terecht, waarvan we naar de club Cinco willen lopen…een slecht plan blijkt; na een half uur lopen zijn we nog maar op een kwart van de afstand! Vervolgens willen we het centrum van Willemstad en het bruisende Wilhelminaplein ontdekken, rondlopend merken we dat Curaçao om 12uur ‘s avonds uitgestorven is, HUH?

Met een brandend zonnetje door het raam begint de volgende dag, terwijl ik een afspraak heb bij de dokter gaan de andere wat snorkels kopen. Ik heb nog steeds last van de wondjes op mijn hoofdhuid ondanks het Surinaamse zalfje wat ik in Paramaribo heb gekregen, heb ik soms nog stekende pijn. In Curaçao haalt Imara’s moeder me op om naar hun eigen huisarts te gaan. Ik word enigszins gerustgesteld als ik door een Nederlandse dokter word geholpen, toch iets meer vertrouwen in! Na het bekijken van mijn hoofd moet ik aan de antibiotica en wordt een afspraak gemaakt om aan het einde van de middag buiten doktersuren een sneetje in de wondjes te maken!

Tussendoor eerst tijd voor het strand Jan Thiel, waar we met snorkelen meteen een paar bijzondere vissen en een scheepswrak ontdekken! Om half 6 wordt ik in de dokterspraktijk verwacht en Niels gaat met me mee. Ik kreeg een aantal verdovingen waarna er twee sneeën worden gemaakt van 1 cm, behoorlijk groot dus! Ik word opeens ook heel misselijk en de dokter laat me even bijkomen. Na wat getrek aan de wond met een pincet is het eindelijk klaar! De dokter trekt een serieus gezicht en zegt dat ik iets heb opgelopen in de jungle en of ik het wil zien? Hij vertelt dat ik door een vlieg 2x ben gestoken en dat deze twee eitjes onder mijn huid heeft gelegd; het resultaat deze zijn uitgegroeid tot parasieten van 1 cm groot en konden luchthalen door een klein gaatje daarnaast waren de steken pijn er als de parasieten bewogen…Lekker! Ik zal jullie de foto’s besparen maar schrikken is het wel! De volgende keer jungle wordt voor mij een doek en een pet op mijn hoofd!

Blij bevrijd te zijn gaan we uit eten naar de Tropen, een restaurant waar Niek en Joost ( twee jongens) die we hebben leren kennen ons naartoe brengen. Na een westerse maaltijd wordt het tijd voor onze exercise van de dag; een dansje wagen! Onze eerste bestemming is een knus barretje met live muziek en veel leuke reisverhalen:) Vervolgens achterin de pick up truck naar de club Bermuda, een mooie openlucht bar waar we tot in de late uurtjes blijven.

Na een fijne avond besluiten we een aantal stranden aan de westkust van Curaçao te gaan bekijken, hier zijn de stranden mooier en je kunt veel meer vissen spotten met snorkelen! Onderweg stoppen we als we langs de weg opeens eens in het water flamingo’s zien staan, komen die hier voor? Nog verbaasder ben ik dat ze heel hoog kunnen vliegen! Onze reis vervolgend komen we bij Kalki beach aan wat er geweldig uit ziet! Stel je een wit strand met veel koraal en een helder blauwe zee voor waar bijna niemand te bekennen is! Meteen wordt er gesnorkeld en zijn we na een half uur Harm kwijt, die pas voor de tweede keer snorkelt…PANIEK! Na een kwartier zoeken in het water waarschuwen we de duikschool bij het strand die meteen met EHBO-koffers een boot op rennen om die ene blonde jongen te gaan zoeken. Vijf minuten later wordt hij op de boot getild, niks aan de hand…helemaal geobsedeerd door de mooie onderwaterwereld is hij de hoek van de rotsen omgezwommen!

Na een aantal uurtjes zonnen en het bekijken van Lagun beach, een mooie baai helemaal beschut door devrotsen….na een boot-fotosessie weer terug naar ons appartement waar de BBQ al aangezwengeld wordt. Er gaat iemand weg die hier 3 maanden heeft gewoond, hier zijn we de eerste dag al voor uitgenodigd. Niet wetende dat we nog 1x deze week zullen BBQ’en worden we enthousiast van het lekkere vlees, we eten in Suriname nog steeds alleen maar kip…het gaat vervelen! Uitgeput en met volle maagjes vallen we in slaap na het eten:)

Dag 4, jeej… Imara komt vandaag aan op Curaçao vanuit Nederland, lekker bijkletsen! We zijn om 7uur ’s ochtends opgestaan om de Christoffelberg te beklimmen…met 32 graden is het toch wel fijn om in de ochtendkoelte van 27 graden te doen;) Nadat ik de kaartjes heb gekocht in een airco hok, waarbij je niet naar buiten kan kijken omdat de ramen volledig beslagen zijn, rijden we een stukje verder met de auto over een steile weg…hopende dat onze auto het blijft doen! Gelukkig halen we het beginpunt en goed ingesmeerd met deet beginnen we deze tocht waarbij het laatste stukje stevig klauteren is tussen de scherpe rotsen door, moe…de antibiotica helpt niet mee staan we op de top om 10uur en kijken over het gehele eiland! Een heel mooi uitzicht doordat je alle baaien ziet aan de westkant en aan de noordkant alleen maar ruige rotsen waar het water meters omhoog spat! Na een snelle afdaling gaan we snel naar het strand De Grote Knip om een verfrissende duik te nemen en even af te koelen om met de auto de rotsen aan de noordkust te kijken…toch krijg ik het in deze korte tijd voor elkaar om opgesloten te worden in de betaalde wc op het strand. De Antiliaan die de deur voor me van het slot haalde was binnen 1 minuut weer vergeten dat er iemand op de toilet zat….haha

Na een kleine roadtrip door afgelegen weggetjes en struiken kijken we heel even de zee in, een mooi uitkijkpunt maar het omhoogspuwende water is nog niet gevonden… Tijdens de siësta word ik gebeld door Imara, ze is net geland en komt meteen langs….blijkt dat haar huis twee minuten van ons appartement verwijderd is:) De plannen voor de avond worden gemaakt aan de hand van de K-pasa (folder waar alle places to be en happy hours per dag in staan!) Door de moeder van Imara worden we naar Mambo beach gebracht waar Wet&Wild aan de gang is, een strandparty die elke zondag plaatsvind! Van het parbobier overgestapt naar de amstel bright dansen we de hele avond in het zand en merken dat de muziek niet heel veel anders is dan in Suriname!

Wakker worden met een bui is geen feest als je naar het strand wil, we horen meteen van Imara dat op het eiland het weer heel plaatselijk is dus dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Ons plan is om nu toch echt de rotsen aan de noordkant te zien met het spuwende water, na even rijden zijn we aangekomen en impressed door het geweld waarmee de golven de kust raken tegen de zo vriendelijke kust van de rest van Curaçao en ook meters omhoogschieten! Als we teruggaan naar de auto komen we een leguaan van 1 meter tegen, bijna niet gezien vanwege de schutkleuren en worden gewaarschuwd dat deze kan slaan met zijn lange staart! Wat een raar beest!

Gister is het plan ontstaan om bij Fort Marie van de rotsen af te springen, hier springen alle Curaçaose jongeren en stagiaires van de 12 meter hoge rotsen het blauwe water in! Dapper als wij zijn staan we even later naar de afgrond te staren…uhm toch wel erg hoog! Voor ons wordt gesprongen en dat ziet er toch wel zo fantastisch uit dat Harm, Niels, Daisy en ik het toch gaan proberen…onze kleren worden twijfelend aan Imara en Willem gegeven en dan springen! Een voor een gaan we, ik als laatste terwijl nog steeds de mix van adrenaline&twijfel alles door mijn lichaam schreeuwt, voetjes los en een gil halverwege…toch iets verder als je valt dan het lijkt! Heel vet maar wel maar voor 1 keer, een volgende keer durf ik toch niet meer:)

Onze trip wordt vervolgd naar het mooiste strand van het hele eiland; Casabau, waar het bij aankomst hard regent wat ons een goed excuus brengt voor hambo’s en smoothies op het strand, je moet tenslotte lunchen;) Een rustig dagje verder met ’s avonds een poging om uit te gaan, studentenavond is toch niet zo populair hier! Nog een heerlijke smoothie uitwaaiend op het strand is een goed alternatief!

De volgende dag begint met een controle van de dokter, of de wondjes goed genezen en gelukkig gaat alles goed…ze vertellen me in de praktijk trots dat de parasieten op sterk water in een potje bewaard zijn en ik mag ze even bekijken! Echt grappig!

Als ik terug ben wordt het weer een dagje strand bij Jan Thiel, vernieuwend dat weet ik maar we zijn er maar 1 weekje en in Suriname hebben ze alleen een nepstrand, toch niet zo aantrekkelijk :P ’s avonds lekker daghapje bij cafe Wilhelmina en even over de pondjesboot gelopen, die overigens zo hard kraakt! En stiekem kenden we die al van een van de avonturen van Bassie en Adriaan, wat een cultureel onderwijs op zo’n jonge leeftijd! Deze avond wordt afgesloten met club Cinco, waar we ook voor het eerst de Nederlandse middelbare scholieren zien die hier wonen, echt een raar idee!

Ons laatste dagje strand is aangebroken, we besluiten naar Port Marie te gaan, helaas regent het de hele dag dus de keus is snel gemaakt om het Renaissance mall in te gaan, niet heel interessant…shoppen in Curaçao en Suriname laat wat te wensen over! ’s Avonds zijn we uitgenodigd voor de BBQ bij Imara’s ouders. Als we aankomen staat heel de tafel vol eten van de Appie en vers vlees, jaja hier hebben ze een Albert Heijn! Iets later dan gepland, de BBQ moest nog in elkaar gezet worden, gaan we eten…je zou denken dat technische studenten dat redelijk snel kunnnen NIET DUS! Heerlijk smullen is het en leuke gezellige gesprekken over onze verhalen en Suriname zelf, Imara’s moeder is Surinaamse dus weet er alles vanaf! De laatste avond mag natuurlijk niet zonder muziek worden afgesloten daarom een dansje in de TMF, hier bestaat the music factory nog als een veredelde skihut;)

De laatste dag besluiten we nog wat bij de winkels in het centrum rond te banjeren, om met een lekkere cappucino onze laatste Antiliaanse guldens op te maken, deze lijken trouwens net monopoly-geld! We worden opgehaald door Imara en haar broertjes met maar liefst twee auto’s, wat een luxe! We drinken nog wat met ze op het vliegveld en dan is het tijd om te gaan!

Tevreden vertrekken we weer richting Suriname, toch wel weer blij om naar huis te gaan! Heel raar dat het na twee maandjes toch al zo voelt!

Daaag Dushi’s!